Info

No więc dodałam rozdział szósty, który może być zarazem ostatnim. Trwało to tak długo, bo zastanawiałam się nad tym czy jest sens w ogóle dalej się w to bawić. To cholernie irytujące i smutne zarazem, kiedy wnioskując po komentarzach, widzę, że osoby czytające tego bloga zliczyć się da na palcach jednej ręki. Zdemotywował mnie ten fakt, bo skoro widzę ile osób tutaj wchodzi (ich swoją drogą też zbyt wiele nie jest), a komentarze zostawiają od początku jedynie dwie, trzy osoby, to mogę myśleć jedynie, że albo treść jest niewarta nawet krytycznego komentarza, albo czytelnicy są strasznie leniwi. Ludzie są dziwni, mogą być już tylko dziwniejsi, w to wolę nie wnikać. Tak więc, wracając, nie mam zamiaru pisać, publikować tym bardziej czegoś, co jest tandetne. Szkoda, ja też żałuję. Pewnie nawet bardziej. Na początku myślałam, że będzie inaczej. Dziękuję tym paru osobom, które podjęły się tak bardzo pracochłonnego zadania jakim jest napisanie krótkiego komentarza pod każdą notką. Peace & love people!